In het Magazine Anders staat het interview met Illya Soffer, directeur van Ieder(in) een koepelorganisatie van mensen met een lichamelijke handicap, verstandelijke beperking of chronische ziekte. Ieder(in) maakt zich sterk voor een samenleving waarin iedereen kan meedoen en niemand wordt uitgesloten.
Illya is moeder van twee volwassen zoons die ondertussen het huis uit zijn. Haar oudste zoon heeft het Syndroom van Down en de jongste heeft ook extra zorg nodig gehad. Illya verteld over de impact hiervan op haar en het gezin en hoe zij dit heeft gecombineerd met een verantwoordelijke baan.
De belangrijkste les die zij meegeeft is:
“Heb vertrouwen in jezelf. Voordat ik ooit kinderen kreeg, dacht ik: ‘hoe moet dat straks?’ En toen kreeg ik een kind met een handicap en dacht ik: ‘dit kan ik helemaal niet.’ Een wijze vriendin zei toen tegen mij: ‘je zal het toch gewoon wel doen zoals je ongeveer bent.’ En zo werkt het volgens mij ook. Ik ben een regelneef, een netwerker, iemand die hartelijk is, met humor en een bikkel. Die dingen die heb ik allemaal, daar hoef ik niets voor te doen. Dat is ook de manier waarop ik het uiteindelijk met mijn kinderen en mijn gezin doe. Als ik het anders zou doen, dan raak ik uit balans. Dus mijn tip is om vertrouwen te hebben in jezelf. Als je het doet op jouw eigen manier dan geeft dat de minste spanning. Dan zal je niet over een aantal jaren denken: ‘waar ben ik gebleven?’ Laat jezelf niet in de steek omdat je in een heel andere wereld terecht bent gekomen. Een wereld waarin opeens iedereen een mening heeft en adviezen geeft en van alles van je vindt.
Er zijn een heleboel oordelen over ouders, sowieso over moederschap en over werk. Zelfs mijn eigen moeder zei; ‘kind, houd toch op met dat werken, dat kan toch niet met jouw gezin!‘ Nou, ik denk dat ik dood was gegaan of in een depressie was geraakt als ik was gestopt met werken.”
Lees het volledige interview in het Magazine
ANDERS is een Magazine boordevol ervaringsverhalen van moeders met een kind met een beperking die gezin, werk en extra zorg combineren.
Bestel ANDERS voor jezelf, je familie of werkgever óf geef het cadeau aan een andere moeder met een kind met een beperking waarvan je weet dat ze werkt of misschien juist wil gaan werken.
Wil je het Magazine bestellen of een preview zien?
Doe het Magazine cadeau aan jezelf of een ander en lees de inspirerende interviews met tips van andere moeders die gezin, werk en extra zorg combineren
Vaak weet je als werknemer niet goed waar je recht op hebt. Anderzijds weten werkgevers ook niet goed hoe ze er mee moeten omgaan, maar ook niet welke functie werk kan hebben. Bij de aanvraag van mijn verlof voor de zorgafspraken van mijn zoon kreeg ik de vraag tot wanneer ik verwachtte dat nodig te hebben. Uiteindelijk mocht ik na veel moeite voor 50% van de afspraken zorgverlof opnemen. Plus de expliciete vraag of ik niet beter kon stoppen met werken. Bovenstaand verhaal is daarom heel herkenbaar, bemoedigend om te horen dat anderen deze ervaring ook hebben en dat er meerdere opties zijn. Zeker in deze moeilijke tijd waarin werk en privé nog meer verweven zijn voel je je kwetsbaar. Mijn werk is belangrijk voor m’n gevoel van eigenwaarde, het draagt bij aan mijn veerkracht. Maar in je werk ben je vervangbaar, privé niet. Daarom moet je constant jezelf in balans houden. Werkgevers zouden zich beter moeten laten informeren over de impact van langdurige zorg en rouwprocessen welke handreikingen er zijn om de werkrelatie te ondersteunen en een veilige situatie te creëren om het gesprek aan te gaan. Daarnaast is het goed om over de grens te kijken naar bijv. België waar werknemers hun ouderschapsverlof voor een kind met een beperking kunnen opnemen tot 21 jaar. Zorg voor en leven met een beperking kent geen einddatum.
Absloluut waar, daarom is het delen van deze ervaringsverhalen zo zinvol. Het Magazine Anders laat zien dat de combinatie gezin, werk en extra zorgtaken mogelijk is, mits de benodigde randvoorwaarden aanwezig zijn om het vol te houden. In gesprek gaan met elkaar is een eerste stap in de richting van meer begrip en geeft de werkgever ook de kans om mee te denken in oplossingen. Dank je wel voor je reactie en ik hoop dat je een weg hebt kunnen vinden in het bewaken van jouw balans. Hartelijke groet, Machteld Louwaard