Alles wat je aandacht geeft groeit. Dat is een bewezen feit. Maar wist je ook dat je hersenen kunt trainen om je aandacht beter te richten? Men noemt het ook wel eens de aandachtspier. Wanneer je jouw aandachtspier traint op het zien van geluksmomentjes, zul je ervaren dat die er de hele dag zijn.
Dat heerlijke kopje koffie wat zo lekker ruikt, een geluksmomentje!
Een vriendin die zomaar op de stoep staat, een geluksmomentje!
Je kind dat breeduit naar je lacht, een geluksmomentje!
En natuurlijk, er zijn ook pechmomentjes:
Het gaat net regenen als jij naar buiten stapt, een pechmomentje!
Een belangrijk ingrediënt voor je avondmaal vergeten, een pechmomentje!
Je kind dat een glas drinken over de bank gooit, een pechmomentje!
Onze dagen zijn eigenlijk een verzameling van pech- en geluksmomentjes. Van hele kleine tot grotere momenten. Persoonlijk heb ik de neiging dat nogal voor lief te nemen. Ik leerde hier meer oog voor te hebben door de methode ‘zachtjes balen’ van Martijn Hell waarin ze kinderen en ouders leert op een veilige en respectvolle manier te reageren op frustraties.
Want wanneer je de ‘pechjes en gelukjes’ zoals Martijn ze noemt, aandacht geeft, dan zijn ze er ook echt. De geluksmomentjes geven daadwerkelijk een blij gevoel. Ze toveren even een glimlach rond je mond. En de pechmomentjes mogen er ook gewoon zijn. Moffel ze niet weg want dan bouwt de spanning op. Geef ze juist maar even aandacht. En zucht gerust even om je pechje. Je had het zo graag anders gezien. Die zucht geeft lucht en je zult zien dat het daarna al minder zwaar voelt.
Voor mij was dat laatste wel een eye-opener. De calvinistische gedachte van hard werken, discipline en niet te gek doen heb ik behoorlijk meegekregen. Mijn neiging is om het te bagatelliseren en snel over te gaan tot actie. Maar hoe mooi is het dat je geen watje van je kind maakt wanneer je even stil staat bij de frustratie. Dat je verbinding mag maken met wat er is en dat aandacht kan geven?
Sinds ik moeder ben word ik daar sowieso op uitgedaagd. Kinderen (en zeker die met downsyndroom) hebben niets op met ‘normaal doen’ of iets doen omdat het nu eenmaal hoort. Het gevoel bepaald hoe zij ergens op reageren en als je daar als ouder aan voorbij gaat, krijg je weerstand.
Dus nu probeer ik soms even zachtjes mee te balen zonder een oplossing aan te dragen. Op mijn handen zitten en mijn mond houden zorgt verrassend genoeg voor een beter resultaat dan mijn eigen quick-fix 😉 Soms is het fijn wanneer iemand anders even met je meekijkt, dan zie je zoveel meer dan alleen!
Wil jij weten of ik iets voor jou kan betekenen? Vraag dan een gratis kennismakingsgesprek aan!
De podcast Levend-verlies gaat over gevoelens van verlies en rouw die ouders van een kind…
Magazine Anders staat vol verhalen van moeders met een kind met een beperking. In haar…
Als moeder van een zorgintensief kind heb je vaak weinig tijd om te lezen. Een…
Werk en gezin combineren is voor veel ouders een uitdaging. Maar wat als je een…
Toen wij onlangs een eerste webinar werk en mantelzorg organiseerde voor ouders met een zorgintensief…
Broos is een voorstelling over het verborgen gebied mantelzorg. Over hoe het is als mensen…