Een nieuw schooljaar

We ‘mogen’ weer. De schoolvakantie is voorbij na een kwakkelende zomer waarin we mochten genieten van iets meer vrijheid. Even wat minder streng, even wat dichter bij elkaar en zonder lapjes voor onze monden.

Een wankele balans

We beginnen dit schooljaar met een wankele balans. Lerarentekorten beginnen overal hun tol te eisen. Voor aanvang van de schoolweek, krijg ik via de ouderportaalapp allerlei aankondigingen over vervanging, invalkrachten, circuitonderwijs en mogelijk thuisonderwijs omdat enkele leerkrachten afwezig zijn en de school kampt met tekorten. Tel daar het gevaar van nieuwe besmettingen bij op en voilà, een wankele balans zonder garantie op continuïteit voor onze kinderen die al twee verknipte schooljaren achter de rug hebben.

Mijn interne criticus zou er bijna van op hol slaan.

Want ja, die criticus hebben we allemaal. Dat stemmetje wat tegen je praat als je niet zo lekker in je vel zit. De ‘zie je wel’ en ‘heb ik weer’ gedachten die je kunnen overvallen en je zelfvertrouwen ondermijnen. Die gedachten komen vaker wanneer je moe bent en te weinig mogelijkheden hebt om op te laden. Je laat je dan sneller leiden door de omstandigheden en hebt minder het gevoel dat je daar zelf invloed op hebt. 

Zoeken naar mogelijkheden

Wanneer je kind een beperking heeft, zijn standaardoplossingen niet altijd voorhanden. Wanneer je structureel gebroken nachten hebt doordat je kind slecht slaapt of hulp nodig heeft bij het omdraaien, zul je nu eenmaal lijden aan slaapgebrek. Het is belangrijk te zoeken naar mogelijkheden die jou helpen dit het hoofd te bieden.  Allereerst zijn er praktische oplossingen als logeeropvang, overdag een uurtje slapen of de nachten om de beurt doen maar er is meer nodig om het vol te blijven houden.

Zelfzorg helpt

Om negatieve gedachten het hoofd te bieden, is het belangrijk om compassie met jezelf te hebben. Je kunt vermoeidheid best negeren maar uiteindelijk eist het zijn tol. Je wordt prikkelbaar, denkt negatiever, kunt minder hebben en je prestaties gaan eronder lijden. Erkennen dat je niet lekker in je vel zit, is de eerste stap.

Wat echt helpt is tijd voor reflectie

Reflectie betekent dat je de rust en tijd neemt om even afstand te nemen van je dagelijkse leven.  Wandelen of fietsen door de natuur is hier ideaal voor. Even bewegen en je gedachten de vrije loop laten gaan zorgt voor ruimte in je hoofd. Wanneer je dit structureel doet, zul je merken dat het helpt om positiever te denken en meer de regie te nemen over je leven. 

Schrijf je gedachten in een schrift

Ideeën die opkomen tijdens het wandelen of fietsen, kun je opschrijven in een schriftje. Probeer je daarbij ook af te vragen waar je dankbaar voor bent. Want wist je dat er onderzoek gedaan is naar de effecten van het opschrijven van deze gedachten? Het blijkt dat mensen die vaker dankbaar zijn, gelukkiger zijn en minder kans hebben op psychische klachten. Door het op te schrijven, train je je hersenen als het ware om meer aandacht te hebben voor zaken die goed gaan waardoor je je automatisch beter gaat voelen