Dat zou mijn andere zoon dan weer nooit doen

Mocht je soms denken dat je kind met beperking je kopzorgen kan bezorgen, wees gerust want brusjes kunnen er ook wat van.

Ik stond bij de kassa in de supermarkt toen ik de melding ‘Geen saldo’ kreeg. En ik wist zeker dat er geld op de rekening stond! Ongemakkelijk vraag ik de kassière of zij de bon wil afslaan en bel mijn echtgenoot om even geld over te maken.  Verschrikt hoor ik hem zeggen ‘Er is € 5000,- van de creditcard afgeschreven door ITunes!’

Eenmaal thuis belde ik direct de bank. Na een paar telefoontjes concludeerde zij dat er sprake moest zijn van fraude. Direct werd mijn creditcard geblokkeerd en ik kreeg het verlossende nieuws dat de bank dit in principe zou vergoeden. ITunes kreeg echter wel 45 dagen de tijd om aan te tonen dat er geen sprake zou zijn van Fraude. Daar leek het probleem mee opgelost.

Die middag vertel ik mijn middelste zoon wat er was gebeurd. En toen bleek de vork toch iets anders in de steel te zitten. ‘Ja mam, we konden de afgelopen tijd ineens dingen zelf kopen op onze IPAD dus zonder jouw code te vragen’ aldus mijn schatje.

Achteraf lijkt het erop dat hij het ouderlijk toezicht heeft uitgeschakeld vanaf het moment dat hij zijn toegangscode veranderde in de Touch ID. Met zijn vingerafdruk kon hij blijkbaar ook zelfstandig aankopen doen. Hoe is het mogelijk dat het ouderlijk toezicht zo makkelijk uitgeschakeld kan worden door een kind?  En ik, als ouder én accounthouder, heb geen enkel verzoek gekregen om dat goed te keuren. Natuurlijk werd het wél van mijn creditcard ingehouden, dat dan weer wel.

In tegenstelling tot zijn oudere broer met downsyndroom, heeft onze middelste zoon een heel normaal IQ. Hij is zeker geen computernerd. En tóch kon ons bloedje in één maand tijd samen met zijn zusje, onze creditcard leegtrekken.

Ouderlijk toezicht is er juist om iedereen te beschermen tegen dit soort verrassingen. Hoe kan het dan zo makkelijk door een kind uitgezet worden? Het heeft mij dagen mailen en bellen gekost om alles vergoed te krijgen van Apple. Dat is gelukkig gelukt maar het kost tijd en energie die ik niet over heb.

Zulke ‘grappen’ kun je er niet bij hebben. Niet voor niets schreef ik enkele blog’s geleden al dat brusjes nooit iets mogen hebben. Misschien moet ik daaraan toevoegen dat ze vooral óók geen extra problemen mogen veroorzaken.

Na de eerste schrik grapte mijn zoon;’ toch best slim van mij, hè mam?’ Dat moest ik hem nageven want ook Apple kon mij niet vertellen hoe hij dit voor elkaar heeft kunnen krijgen. Direct zag ik daar ook wel een voordeel aan de verstandelijke beperking van zijn broer; die zou zoiets dan weer nooit (kunnen) doen.